Талдағышта қан плазмасындағы қызыл жегі антикоагулянтын (LA1/LA2) анықтау
Қызылжегі антикоагулянты (ҚА) – фосфолипидтерге қарсы аутоантиденелер (IgG), антифосфолипид синдромының (АФС) даму себебі.
Антиденелер өз атауларын жүйелі қызыл жегі бар емделушілерде алғаш рет табылғандықтан алды. Фосфолипидтер жасуша қабырғасының маңызды құрылымдық компоненттері болып табылады, әсіресе тамырларда. ҚА пайда болуының нақты себебі белгісіз, бірақ оның болуы иммундық жүйенің бұзылуына байланысты, бұл көбінесе әр түрлі жұқпадан кейін болады. ҚА антифосфолипидтік синдромның себебі болады, оның негізгі көріністері тромбоздың жоғары қаупінің пайда болуы болып табылады. Қызылжегі коагулянты А2 фосфолипазасын және S ақуызын тежейді, осылайша эндотелий жасушаларының простациклин өндірісін (тромбоциттер агрегациясының ингибиторы) төмендетеді, бұл тромбозға жағдай жасайды. ҚА бұл түсініксіз Генезис тромбозының ықтимал факторы болып табылады.
Нәтижесінде синдромның ерекше белгілері жоқ клиникалық көріністер, оны түсік тастаған кезде (плацента тамырларының тромбозына байланысты), инсульт немесе тромбоз түріндегі гемодинамикалық бұзылулар, аутоиммунды аурулар болған кезде, күдіктенуге болады.
AФС парадоксальды АЧТВ ұзаруымен және тромбозға бейімділігімен сипатталады, ал коагулограмманың басқа көрсеткіштерінде ауытқулар жоқ.
Талдауды тағайындау кезінде гепаринді 2 күн бұрын, ауызша антикоагулянттарды қабылдауды – талдауды тапсырудан 2 апта бұрын тоқтату керек, өйткені жалған оң нәтиже болуы мүмкін ("Диагностиканың зертханалық әдістері жөніндегі нұсқаулық", м. ғ. д., проф. А. А. Кишкун, 2007)